3 główne fazy prania pieniędzy i zwalczanie procederu
ZOBACZ WSZYSTKIE ARTYKUŁY LUB WYBIERZ TEMATY, KTÓRE CIĘ INTERESUJĄ:
3 główne fazy prania pieniędzy i zwalczanie procederu
3 główne fazy prania pieniędzy i zwalczanie procederu, 07/02/2021Pranie pieniędzy może odbywać się za pomocą wielu technik, każda maskowanie proceder, utrudnienie lub udaremnienie bardzo, że pieniądze pochodzą z legalnego źródła. Podczas wykonywania tego procederu można stwierdzić, że przebiegały w trzech fazach. i właśnie dzisiaj zajmiemy się fazami prania pieniędzy, a także procesem zwalczania tego procederu.
W jakich fazach odbywa się pranie pieniędzy?
Fazy prania pieniędzy następują po sobie kolejno. Jednakże mogą występować osobno, a także na etapie każdej z faz można doprowadzić do udaremnienia próby obrotu nielegalnymi pieniędzmi, czy wykrycia całego procederu.
Wyróżniamy fazy następująco:
- lokowanie (wprowadzenie do obrotu finansowego),
- maskowanie (odseparowanie środków od nielegalnego źródła),
- integracja (stworzenie wyjaśnienia pochodzenia posiadanych środków),
Według literatury przedmiotu określone niżej fazy występują zarówno w Polsce, jak i za granicą. Możemy zatem przyjąć, że teoretyczny schemat występowania faz prania pieniędzy jest jednolity dla rynku lokalnego i międzynarodowego.
Pranie pieniędzy i metody w każdej z trzech faz
LOKOWANIE
Pierwsza faza, jaka występuje, jest to faza wprowadzenia do obrotu finansowego pieniędzy pochodzących z działalności przestępczej. Fazę nazywamy również lokowaniem. W języku angielskim natomiast, spotkasz się z określeniem placement. Pierwsza faza zakłada zatarcie, ukrycie śladów uniemożliwienie konfiskaty pieniędzy pochodzących z działalności przestępczej.
Dla tej fazy możemy przypisać cechy identyfikujące:
- prostota, jednorodność, powtarzalność i krótkoterminowość dokonywanych transakcji,
- forma gotówkowa transakcji,
- środki finansowych pochodzące bezpośrednio z przestępstwa.
Przykładowe metody prania pieniędzy w fazie lokowania:
- rozdrabnianie wpłat (smurfing),
- wymiana walut (refining),
- dzielenie wpłat (structuring).
MASKOWANIE
Maskowanie to druga faza występująca w procederze prania pieniędzy. W tej fazie następuje oddzielenie nielegalnych pieniędzy od źródła ich pochodzenia. W tym celu stosuje się szereg różnych metod i transakcji, aby uniemożliwić wykrycie i powiązanie pieniędzy ze źródłem ich pochodzenia.
Charakterystyczne dla tej fazy jest:
- realizowanie bardzo dużej ilości transakcji,
- korzystanie z elektronicznych form przekazu pieniędzy,
- dokonywanie transakcji, które nie mają ekonomicznego uzasadnienia.
Procedury wykorzystywane w tej fazie są na tyle skuteczne, że czasami uniemożliwiają dotarcie do rzeczywistego źródła pochodzenia nielegalnych pieniędzy.
LEGITYMIZACJA
Inaczej zwana integracją (z ang. integration), jest trzecią i ostatnią fazą. Właśnie w tej fazie dzięki stworzeniu rzekomo prawnego uzasadnienia pochodzenia pranych pieniędzy, dochody są traktowane jako legalne. Mogą być zatem wykorzystywane bez żadnych konsekwencji prawnych.
Przykładowymi transakcjami wykorzystywanymi w fazie integracji są:
- fikcyjne transakcje kupna-sprzedaży,
- transakcje importu i eksportu z zastosowaniem cen transferowych,
- kredyty bankowe,
- zakupy upadających przedsiębiorstw,
- nagły wzrost wynagrodzeń pracowników,
- zakup dużej ilości sprzętu np. biurowego, AGD.
Przeciwdziałanie praniu pieniędzy – procedury
Centralnym elementem polskiego systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu jest Generalny Inspektor Informacji Finansowej (GIIF). Zgodnie z ustawą, GIIF – będący sekretarzem albo podsekretarzem stanu w Ministerstwie Finansów – jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii ministra – członka Rady Ministrów właściwego do spraw koordynowania działalności służb specjalnych (o ile został wyznaczony przez Prezesa Rady Ministrów). – źródło: https://www.gov.pl
Każda obowiązana instytucja ma obowiązek prowadzenia rozpoznania i oceny ryzyka w związku z praniem pieniędzy i finansowania terroryzmu. Ponadto instytucje obowiązane są do stosowania wszelkich środków bezpieczeństwa finansowego i kontroli procedur, a także transakcji zawieranych przez klientów.
Na każdej z obowiązanych instytucji ciąży obowiązek powiadomienia GIIF o podejrzeniu popełnienia przestępstwa prania pieniędzy, a także w uzasadnionych przypadkach kiedy wykonywane są transakcje ponad progowe, czyli przekraczające wartość 15 tysięcy euro.
Na żądanie GIIF lub postanowienia prokuratora, instytucje obowiązane blokują rachunki i wstrzymują wszelkie transakcje. Ponadto mają obowiązek przekazania informacji i dokumentów dotyczących transakcji i osób mogących wskazywać na popełnienie przestępstwa prania pieniędzy.

INNE TEKSTY TEGO AUTORA:
Chcesz dowiedzieć się więcej?
SKONTAKTUJ SIĘZAUFAŁO NAM JUŻ 5000+ FIRM
OPINIE O NASZYCH SZKOLENIACH
Bardzo przydatne z punktu widzenia praktyki w działaniach organów spółek, zmian w przepisach i działalności Biura Zarządów.
Bogusław Bujak, PGE Elektrownia Opole S.A.
Jedno z najlepszych szkoleń na jakich byłam. Bardzo dużo case’ów.
Wioletta Bień, Boryszew ERG S.A.
Wysoki poziom wiedzy wykładowców, organizacja i obsługa na wysokim poziomie.,
Violetta Zydlewska, BUDOPOL S.A.